Diari de Camp: DIA 7

El pase de diapositivas requiere JavaScript.

Dia 7

Per fi, després d’una esgotadora setmana, de suar varies samarretes i d’una gran quantitat de durícies, arribem a dissabte.  Tot i tenir les onze com a hora límit per llevar-nos, alguns vam voler matinar una mica per aprofitar el dia. Tot i això la nostra voluntat no va ser tant forta com la son que arrossegàvem de tots aquests dies, així que només van ser un parell qui es van llevar una hora abans.

Cap a les dotze ens vam desplaçar cap a Tàrrega i, un cop allà, ens vam permetre el goig de perdre’ns una estona per la ciutat. Després de dinar i de refer-nos de la caminada, va ser l’hora de moure’ns per Tàrrega, ara moguts per Whatsapp.

En aquesta gimcana, ens havíem de moure per la nostra acollidora ciutat, seguint les varies activitats que ens anaven indicant per Whatsapp, que anaven  des de cantar una cançó fins a declarar-se a una sabata (la meva estimada sabata), passant per gravar un videoclip, fer-nos varies fotos i parlar amb alguns Tarreguins.

A la nit, ja una mica cansats d’esbojarrar-nos, vam decidir fer una petita sessió de cine. Tot i això, alguns vam preferir gaudir de la nostra passejada nocturna fins les dues. Quan vam acabar de caminar, a dormir.

 

Día 7

Por fin, después de una agotadora semana, de sudar varias camisetas i de una gran cantidad de callos, llegamos a sábado.  A pesar de tener las once como hora límite para levantar-nos, algunos quisimos madrugar para aprovechar el día. Pero nuestra voluntad no fue tan fuerte cómo el sueño que arrastrábamos de todos estos días, así que solo un par de nosotros se levantaron una hora antes.

Hacia las doce nos desplazamos hacia Tàrrega y, una vez allí, nos permitimos el placer de perdernos un rato por la ciudad. Después de almorzar y de recuperarnos de la caminata, llegó el momento de movernos por Tàrrega, ahora movidos por Whatsapp.

En esta gincana, nos teníamos que mover por nuestra acogedora ciudad, siguiendo las actividades que nos iban comunicando por Whatsapp, que iban desde cantar una canción hasta a declararse a un zapato (mi querido zapato), pasando por grabar un videoclip, hacernos varias fotos i hablar con algunos Tarreguins.

De noche, ya un poco cansados de alocarnos, decidimos hacer una pequeña sesión de cine. A pesar de esto, algunos preferimos disfrutar de nuestro paseo nocturno hasta las dos. Al terminar de andar, a dormir.

Day 7

On the 7th finally, after an exhausting week, of several t-shirts sweat and of a great quantity of corns, we come to Saturday. Although we could wake up at eleven, some of us wanted to get up early to seize the day. But our will was not stronger than the sleep that we have after of all these days, so only a couple of us got up an hour before the time limit.

About twelve o’clock we move to Tàrrega and, once there, we allow ourselves the pleasure of getting lost awhile for the city. After having lunch and after recovering of the trek, there came the moment to move for Tàrrega, now moved by Whatsapp.

In this gincana, we had to move for our cozy city, following the activities that they were communicating to us for Whatsapp, which were going from singing a song up to declaring itself to a shoe (my dear shoe), passing for recording a pop video, to make several photos and speak with some Tarreguins.

At night, a bit tired of going crazy, we decide to do a small session of cinema. In spite of this, some of us prefer enjoying our night walk until two o’clock. When we finished walking, we went to sleep.

de qualiaalba

Deja un comentario